Imo ako gidala sa lugar kung asa daghan ang mga nagkatag nga tipaka. Samtang naghuwat sa pagtunob sa adlaw, imo gipakita nga dili tanan nindot nga mga butang kinahanglan dagko ug dali makit-an. Daghang mga ginagmay nga mga hiyas ang nagtago lamang, sama sa kadaghanan sa uban. Imo nakuha ang akong pagsalig, hinay-hinay . . . di halos nako nabantayan. Sa matag adlaw nga niagi, hinay-hinay nga ang akong mga mata nagsugod nga mangita nimo. Ang mga panganod. Ang mga panganod. Sa matag adlaw, lahi ang makit-an nga porma sa kalangitan. Nahadlok ka nga malimot ra ko dayon nimo. Kung ako pa lang napahibaw nimo, dinha lang nimo nako nakaplagan ang kalinaw sa akong huna-huna.
Anha nimo makit-an ang kanindot sa usa ka butang kung sa imo ning tan-awon, murag muhunong ang dagan sa imong huna-huna, unya magsige na lang ka ug tan-aw.
Salamat.ü
No comments:
Post a Comment